تمام میراث موسیقی ایران به شرکت «کلتکس رکوردز» تعلق دارد.
اخیراً در «اینستاگرام» و پیش‌تر در «یوتیوب»، صدای خوانندگان موسیقی ایرانی حذف می‌شود و در کل دنیا فقط کمپانی «کلتکس رکوردز» مجاز به انتشار «موسیقی کلاسیک ایران» است.
در ابتدا باید بحث قانون حمایت از تولیدکنندگان موسیقی را از بحث «رادیو تلویزیون ملی ایران» جدا کرد. ما در این‌جا با آن‌چه که قانون حمایت از تولیدکنندهٔ موسیقی، که کاملاً درست و قانونی است کاری نداریم؛ اما چرا برنامه‌های «گل‌های رنگارنگ»، «گل‌های جاویدان»، «گل‌های صحرایی»، «برگ سبز» و کلیهٔ آثار ناملموس موسیقی ایران که حاکمیت آن متعلق به تمام مردم ایران است، باید به طرف‌داری از شرکت «کلتکس رکوردز» حذف شود و صدای هیچ خوانندهٔ ایرانی که حتی از ضبط صدایش بیش از ۶۰ سال گذشته است از این آسیب مصون نماند؟ در رابطه با این موضوع در گوگل جست‌و‌جوی مختصری انجام شد و جالب آن‌که بعضی از خوانندگان امروزی هم از تحت تملک گرفتن آثارشان توسط کمپانی «کلتکس رکوردز» به ستوه آمده‌اند. ارجاع به نوشتهٔ وب‌سایت شخصی کوروش یغمایی حال، گذشته از آثار خوانندگان امروزی، بدین ترتیب تمام آثار ناملموس ملی ایران از نظر صدا و محتوا در این خلاء قانونی، متعلق به این شرکت شده و تمام عایدی آن از وب‌سایت‌هایی چون «یوتوب» به حساب این شرکت واریز می‌شود. اینک در خالی‌بودن میدان، این شرکت فقط به برنامه‌های «گل‌ها» بسنده نکرده و باقی آثار آهنگ‌سازان و هنرمندان قدیمی ایران را در آمریکا به نام خود ثبت کرده است؛ آثار گرامافونی که در برخی موارد عمر اجرای آن‌ها به نزدیک صد سال می‌رسد. مگر نه این‌که سی سال پس از خلق یک اثر توسط آهنگ‌ساز، آن اثر از مالکیت شخصی خارج شده و تحت مالکیت عمومی قرار خواهد گرفت؟ اگر این قانون ۵۰ سال هم باشد، تمام آثار تولیدشده ماقبل از سال ۱۳۵۳ شمسی تحت مالکیت عمومی قرار گرفته‌اند.
این مطلب از این پست اینستاگرامی گرفته شده است.